Wie drinkt uit de fontein van de eeuwige jeugd, die wordt weer jong. Zo vertelt de legende. De wens om de tijd stil te zetten is van alle tijden. Herodotus zou de bron van verjonging in de binnenlanden van Ethiopië hebben gevonden, ontdekkingsreiziger Juan Ponce de León vond de schat naar zeggen op de Bahama’s.
Levensverlenging
De kennis op het gebied van levensverlenging stamt uit de oudheid. Zolang de mens van de eeuwige jeugd droomt, zijn er al slimme koppen bezig om een remedie tegen veroudering te ontwikkelen. Een middel dat een gladde huid garandeert, haargroei bevordert, organen verjongt…een medicijn dat zorgt maakt dat je voor altijd de conditie van topfitte twintiger behoudt.
In vroeger tijden waren druïden en alchemisten de specialisten op het gebied van gezondheid en verjonging. Alchemisten zochten naar de Prima Materia. Ofwel de grondstof waar alle andere stoffen uit bestaan. Die stof werd ook wel de Steen der wijzen genoemd, of het levenswater.
Onsterfelijkheid
Alchemisten waren scheikundigen die met een geheime scheppingsformule de processen in de natuur nabootsen en versnellen. In hun boeken valt te lezen hoe ze lood in goud veranderen. Hun doel was om het ‘Grote Werk’ te volbrengen. Dat was, met andere woorden, het ontdekken van de steen der wijzen. Die zou het geheim van onsterfelijkheid bevatten.
Prima Materia
De legende vertelt dat er alchemisten zijn die deze opdracht allang hebben volbracht. Ze leven al duizenden jaren in ons midden, zonder te verouderen en zonder dat wij weten wie zij zijn. Het klinkt als een spannend sprookje, maar toch: het kan zomaar waar zijn dat de Prima Materia al lang is ontdekt. De bouwstof van alle andere stoffen. De stof waaruit alle materie in ons universum is opgebouwd. En wat nu als het innemen van deze primaire stof de veroudering werkelijk stopt?
Koolstof
Met de kennis van nu komt koolstof het meest in aanmerking als de Prima Materia waar de alchemisten naar op zoek waren. Dat koolstof niet in hun geschriften is terug te vinden, kan ermee te maken hebben dat een ongeschreven wet binnen de alchemie luidt dat de steen der wijzen geheim moet blijven.
Colloïdaal goud en zilver
Alchemisten werden door de kerk lange tijd als bedreiging gezien. Ze hielden zich niet alleen bezig met het perfectioneren van materie, ze streefden ook naar spirituele groei. Het perfectioneren van de geest had tot doel verlichting te bereiken. De kerk veroordeelde deze ‘concurrentie met God’. Daarom was alchemie lange tijd verboden. De kennis over het transformeren van lagere in hogere metalen als zilver en goud, werd door alchemisten bewaakt als de heilige graal.
Ook de laatste grote alchemist, Sir Isaac Newton, zocht in het geheim naar de steen der wijzen om verlichting te bereiken en onsterfelijk te worden. Hij heeft die nooit gevonden. Wel heeft hij indirect bijgedragen aan de uitvinding van elektrolyse, waarmee het jaren later mogelijk werd om colloïdaal goud, zilver en platina te produceren. Wat een zegen voor de hedendaagse alchemist betekent. Die voegt de colloïdale edelmetalen eenvoudigweg aan zijn voeding toe om zich te verjongen.